Suprise Suprise

De hele week waren we al naar de aankomende sportdag aan het toewerken. Voorbereiden en oefenen voor je onderdeel die jij moest gaan begeleiden. Zelf had ik samen met Julliet, mijn begeleider, het onderdeel ‘Black Box’. De jongeren moesten voelen wat er in de bak zit qua fruit. De donderdag van de sportdag was de gehele sportdag een hele vrolijke dag, waarbij alle kinderen heerlijk konden spelen, kijken en genieten. Ik vond dit geweldig om te zien. Aan het eind van de dag hebben de vrijwilligers nog tegen de leraren touw getrokken. 8 vrijwilligers tegen 13 leraren. Helaas brak het touw halverwege, anders hadden de leraren ook zo een nederlaag geleden;)

Eenmaal thuis na deze geweldige dag werd ik verrast door Francis en Laris. Zij namen mij namelijk uit eten, omdat ik nu bijna een maand vakantie heb. Suprise Suprise… Dit leek mij natuurlijk erg leuk, dus uiteindelijk met z’n vijven uit eten geweest en hierna naar de film Non-stop. Eenmaal thuis gekomen, was ik toch wel erg moe en wilde wel graag mijn bedje in. Maar er waren ook nieuwe mensen. Na een beetje overgepraat te worden gingen we toch even aapjes kijken. Wie zal de nieuwe zijn? Ik liep op de trap naar boven en zie Matthijs staan. In het eerste ogenblik wist ik natuurlijk niks te zeggen. Wat een verrassing en wat een geregel achter mijn rug om. Het was super om Matthijs na zo een lange tijd weer te zien en zeker doordat ik echt van niks wist. Wauw.. mijn dag kon niet meer stuk!!

Vrijdag wilde ik Matthijs een zo goed mogelijk beeld geven van de stad. Mijn school en de moskee laten zien, met het geweldige uitzicht over de stad. Lekker geluncht, maar ik stond nog steeds perplex van de verrassing. In de avond hadden we een feest van de ambassade, Koningsdag. Ook dit had Laris zelfs al geregeld. Laris had ervoor gezorgd dat Matthijs al aangemeld was. Na drie maanden weer overheerlijke bitterballen, cakejes en kaasjes gegeten. En overheerlijke wijn gedronken. Er werd zo goed voor ons gezorgd, dat ons glas op deze avond niet leeg heeft kunnen staan!

Zondag was het plan om op safari te gaan. Het plan was om naar Fort Portal, Queen Elisabeth en naar Lake Mburo te gaan. Naar de laatste twee safari parken was ik nog niet geweest, dus leek mij een super plan.
Op zondag vertrokken we rond half negen naar de stad Fort Portal. We kwamen in een wijk uit waar we zouden gaan lunchen. Het was een zandweg met maar weinig mensen. Beiden hadden we er eigenlijk niks van verwacht. Maar eenmaal op de plek aangekomen was het fantastisch!! Wat een uitzicht. Aan de ene kant een kratermeer, een zwembad, beneden aan de berg een tennisbaan, Jeu de Boules baan en een badmintonveld. Wij hebben ons ogen uitgekeken.
Na de overheerlijke lunch en een duik in het veel te koude water verder gereden naar Queen Elisabeth.
We kwamen aan bij een hostel, maar het zag er onwijs goed uit. We hadden twee kamers met beiden twee bedden. Hier zouden wij twee nachten blijven. Er scheen zelfs warm water te zijn. Dat ben ik toch al een tijdje niet meer gewend in het Guesthouse;)

Maandagochtend vroeg stond er een game drive op het programma. Dit is een tocht met de auto door het safaripark. We hebben ontzettende veel soorten antilopen gezien, everzwijntjes, buffels en vele soorten vogels. Dit was overweldigend, maar toch hoopten we stiekem op een olifant en de leeuw. Eenmaal op onze terugweg naar ons huis kwamen we dan ook gelukkig nog een olifant tegen, maar de leeuw hadden we dus nog niet gezien.
In de middag een boottocht gedaan. Dit was een boottocht (bijna) over nijlpaarden heen, verschillende olifanten, krokodillen en vele buffels. Heel gaaf! We hebben onze ogen weer uitgekeken. Eenmaal weer op land vond Hans, onze chauffeur, het toch wel heel vervelend dat we geen leeuwen hadden gezien. Hier moest verandering in komen! Weer terug gereden naar het park en wat rond gevraag en gebel, wisten we de plek van de leeuwen. Eenmaal aangekomen zagen we vader, moeder en zes welpjes. Wauuuww.. We hadden de leeuw gezien! Onze dag was de geweldigste dag. We konden niet heel lang blijven, want op off road staan, staat een grote boete.
Sowieso moesten we ook voor de schemer weer naar huis.
Eenmaal onderweg naar ons hostel kwamen we nog een gigantische leeuw tegen. Hij liep gewoon vijf meter voor onze auto te pronken. Hij bleef namelijk gewoon midden op de weg lopen. Hier omheen liepen een stuk of acht olifanten. Waarschijnlijk was de leeuw op jacht, naar het babyolifantje, maar hebben wij het verstoord. Maar wat een moment. Onze dag kon al niet meer stuk, maar dit was bijna te overweldigend. Dit zullen we niet snel meer vergeten!

De volgende dag naar Lake Mburo. We kwamen aan in een plek waar gigantisch veel dieren niet bang waren voor mensen. Everzwijnen en vele herten zaten op de plekken waar we ook gingen slapen. We sliepen in een redelijk grote tent op palen. Ook hier hebben we een game drive gedaan. Deze was geheel anders, omdat de natuur heel anders was. We kwamen veel dezelfde dieren tegen, maar de aapjes hadden we nog niet veel gezien. Wat een leuke beesten zijn dat toch! Ook hebben we zebra’s gezien. Wat een mooie dieren zijn dat. De strepen lijken wel geverfd op de huidjes.

En woensdag zat onze geweldige en fantastische reis er alweer op! Weer terug naar de drukte, naar Kampala. Samen overheerlijk gaan eten bij de Sushi tent. Die is gewoon vrijwel net zo goed als in Nederland. Heerlijk!
En dan donderdag brak ons laatste dagje samen alweer aan. Het is vreemd, maar zo fijn dat we elkaar nog hebben kunnen zien. En zeker aangezien ik er helemaal niet op gerekend had.
Samen nog even naar de Craftmarkt, dit is een markt waarbij handgemaakte spullen worden verkocht. Helaas ging onze bodha bodha rit niet zo goed. In Oeganda is er sinds kort een wet dat je niet meer met z’n tweeën op een bodha bodha mag rijden. (bestuurder en twee passagiers) Maar het gebeurt nog wel heel veel, dus ook wij. We reden net de straat uit en een politie pick up eiste ons om te stoppen. Er zaten zes militairen met geweer en een politieofficier in deze auto. Aangezien er een gigantisch hoge boete zit op rijden met meer personen, probeerde onze driver, William, weg te komen. Hij reed met een noodvaart alle straatjes door. Het was echt heel gevaarlijk. Maar de pick-up bleef ons achtervolgen. Eenmaal bij een huis aangekomen, moesten wij ons van William verstoppen. Beiden waren we aan het trillen als rietjes. We hoorden geroep en de pick-up stopte. Vijf minuten later kwam een man naar ons toe met zijn geweer op ons gericht. Hij schreeuwde dat we naar de gevangenis moesten. Wij probeerden nog te regelen dat we mochten betalen, maar hiervoor was het te laat. We moesten naar de gevangenis. We moesten de pick-up in en moesten daar gaan zitten in afwachting wat er ging gebeuren. Op dat moment kwam er een man uit het huis en heeft de politiemannen overtuigd dat wij niks van de wet wisten. En dat zij ons moesten laten gaan of in ieder geval duidelijk uitleggen wat er nu met ons ging gebeuren. De mannen hebben naar deze man geluisterd en hebben ons uiteindelijk halverwege onze weg afgezet en na een lange preek en een soda gekocht te hebben voor elke politieagent, mochten wij verder. Het was een super eng en spannend avontuur, waar we goed van afgekomen zijn!
Helaas kwam er aan deze avonturen die we samen hebben beleefd ook een eind en moesten we dus donderdagavond weer afscheid nemen. Het was lastig en rot, maar we hebben een geweldige tijd gehad!! Over twee maandjes ben ik weer in Nederland!!

Heel veel lieve groetjes vanuit Oeganda, xx