Scriptie, met af en toe wat afleiding
Door: Daphne
Blijf op de hoogte en volg Daphne
11 Juni 2014 | Oeganda, Kampala
Dat ik wat van mij heb laten horen is alweer een heel tijd terug. Maar er is ondertussen toch wel weer veel gebeurd.
Ik ben naar de sloppenwijken geweest met Larissa. We hebben van te voren kleren gekocht en deze gedoneerd aan de kinderen. Wat hebben deze kinderen weinig kleren en wat hebben deze kinderen weinig nodig om blij van te worden. Larissa hebben elk iets van vijftig stuks kleding aangeschaft en de bellenblaas en de ballonnen en de tassen van tante Ellen hebben we ook meegenomen.
Elk kind kreeg één of twee setjes kleding, maar alleen als dit ook echt daadwerkelijk paste. Als het niet paste ging het kledingstuk naar een ander toe. Kinderen zeurden niet, maar wachtten netjes op hun beurt af.
Vanuit de Aarlanderveense kerk hebben ze voor dit geweldige doel, Baluma, een groot geldbedrag opgehaald. Nogmaals bedankt hiervoor!
Helaas moest ik die vrijdag ook afscheid nemen van Laris! Wat hebben we een super tijd gehad in Oeganda! Ik zie je snel weer in Nederland.
Ik ben nog niet naar mijn werk geweest. Ik ben nu namelijk voornamelijk bezig met mijn onderzoek. Dit gaat over het algemeen redelijk goed!
Maar dit betekent niet dat ik geen leuke uitjes heb gedaan! Daarin tegen zelfs..
Met Sangita, Francis, Gijs, Anne en Stefan hebben we een nacht geslapen in Jinja. Dit was meer een overnachtingsplaats. Voor degene die het misschien herkennen van mijn verhalen. Ik ben hier eerder geweest namelijk voor het zelf rijden van de Boda’s. Maar dit keer alleen overnacht en in de ochtend verder gegaan naar Sipi Falls. Dit zijn hele grote watervallen in het Zuid-Oosten van Oeganda. We moesten wachten op een bus, één uur. Dit geloofden wij natuurlijk niet. Een uur in Oeganda is meer dan twee uur wachten. Afrikanen en zich houden aan de tijd…..
Francis en ik zijn daarom opzoek gegaan naar een andere oplossing. Al snel kwamen we met een man te praten die wel een auto te huur had met een bestuurder. We hebben onderhandeld over de prijs en deze man wilde ons naar Sipi Falls brengen, zou daar een nacht overnachten en zou ons daarna weer terugbrengen naar Kampala (alleen terugreis al meer dan 7 uur). En dit voor 8 euro per persoon meer in vergelijking met het openbaar vervoer. Wat minimaal 4 uur langer zou duren, voor alleen de terugreis alleen al.
Boven op een berg met een biertje. Heerlijke afsluiting van de dag. We hebben hier ook gelijk overlegd wat we zouden doen de volgende dag. Abseilen werd gelijk besproken! Wauww.. dat zou zo gaaf zijn, maar zou ik het wel durven? Ja vast wel, dit is wat ik wil doen in Oeganda. De volgende dag moest het dan ook daadwerkelijk gaan gebeuren!! Aahhh.. Spannend!! Na wat tips ben ik als eerst van de rots van 100 meter naar beneden gegaan. Wat een gave ervaring!!
Aan het eind van de middag nog de andere twee watervallen beklommen, maar was toch nog steeds onder de adrenaline! We wegen waren lastig te beklimmen, maar het uitzicht was gigantisch. Helaas zat dit weekendje er al weer op voor ons. Op naar Kampala. Onderweg heeft de rem van de auto het begeven, maar na wat geruzie met de chauffeur zijn we veilig thuisgebracht!!
Helaas begon het echte leven weer. Er stond namelijk nog een scriptie en een artikel op mij te wachten. Ik heb hard gewerkt. Ik krijg steeds meer resultaat in mijn onderzoek en artikel is ook gelukt, met als onderwerp; ‘Een pedagogische tik op zijn tijd kan geen kwaad’. Toch altijd leuk om juist de andere kant te belichten, zeker nu er aan een tik in Oeganda geen gebrek is.
Sangita stuurde ons woensdag de 28e een berichtje. Weten jullie nog iemand die wel mee zou willen naar Kidepo. Het grootste nationaal park van Oeganda. Met alle wilde dieren van Oeganda. Dit zou ik nog heel graag willen doen, maar krijg ik mijn artikel dan wel af. Ik heb keihard gewerkt en heb mij gefocust op mijn artikel. En ja hoor, ik ga het afkrijgen!! Dus woensdagmiddag heb ik mij aangemeld om naar Kidepo te gaan. Wauw, wat een ervaring zal dat worden. Vrijdag acht uur moest ik gereed staan bij een shoppingmall. En natuurlijk had ik kunnen weten, dat ze niet op tijd zouden zijn. Om kwart over negen kwamen ze aan en konden we eindelijk vertrekken. Onze tocht ging eerst langs de neushoorns, maar hier was ik al geweest. Dus dit hoefde ik niet nog een keer te zien. Ik heb gewacht. Na een uur konden we onze tocht vervolgen. Gulu was de plek waar wij zouden overnachten. We kwamen aan, terwijl het al donker was. Het stroom was uitgevallen in Gulu, maar de accommodatie was prima. Ik had gelukkig net voordat we weg gingen een nieuwe zaklamp gekocht, dus zonder licht konden wij het ook redden.
De volgende dag zijn we verder gereden naar Kidepo, Noord-Oosten van Oeganda tegen Zuid-Sudan aan. Wat een omgeving en wat een natuur! Geslapen in de open wildernis en een guide die ons de hele nacht beschermt heeft! Dit was nodig voor de leeuwen en mogelijk ook de olifanten. Wat een ervaring. Hier hebben we twee nachten geslapen. Tussendoor hebben we verschillende game-drives gedaan, waarbij we veel dieren hebben gezien. Leeuwen (met achtervolging van ongeveer twee uur), buffels (zelf de geboorte van een buffel), olifanten, giraffen, zebra’s en natuurlijk veel soorten hertjes en vogels.
Helaas moesten we na twee dagen het park weer verlaten en gingen we opnieuw naar Sipi Falls. De Sipi Falls hadden wij natuurlijk al gezien, maar ook de Sesi Falls schenen prachtig te zijn. Sangita en ik zijn daarom daarheen gegaan. De andere twee super aardige meisjes die de hele reis met ons hebben meegedaan, zijn wel naar de Sipi Falls gegaan. Hier hebben we op dezelfde plek geslapen als de eerste keer in Sipi Falls. Hierna zijn we terug gereden naar Kampala.
Wat heb ik een geweldige reis gehad!!
Na een nacht slapen toch weer verder met mijn scriptie! Ik ben zeer gemotiveerd, wil namelijk graag mijn onderzoek af hebben voordat ik in Nederland kom.
Nog een kleine drie weken dan zie ik iedereen weer!!
Heel veel liefsss!! Xxx
Ik ben naar de sloppenwijken geweest met Larissa. We hebben van te voren kleren gekocht en deze gedoneerd aan de kinderen. Wat hebben deze kinderen weinig kleren en wat hebben deze kinderen weinig nodig om blij van te worden. Larissa hebben elk iets van vijftig stuks kleding aangeschaft en de bellenblaas en de ballonnen en de tassen van tante Ellen hebben we ook meegenomen.
Elk kind kreeg één of twee setjes kleding, maar alleen als dit ook echt daadwerkelijk paste. Als het niet paste ging het kledingstuk naar een ander toe. Kinderen zeurden niet, maar wachtten netjes op hun beurt af.
Vanuit de Aarlanderveense kerk hebben ze voor dit geweldige doel, Baluma, een groot geldbedrag opgehaald. Nogmaals bedankt hiervoor!
Helaas moest ik die vrijdag ook afscheid nemen van Laris! Wat hebben we een super tijd gehad in Oeganda! Ik zie je snel weer in Nederland.
Ik ben nog niet naar mijn werk geweest. Ik ben nu namelijk voornamelijk bezig met mijn onderzoek. Dit gaat over het algemeen redelijk goed!
Maar dit betekent niet dat ik geen leuke uitjes heb gedaan! Daarin tegen zelfs..
Met Sangita, Francis, Gijs, Anne en Stefan hebben we een nacht geslapen in Jinja. Dit was meer een overnachtingsplaats. Voor degene die het misschien herkennen van mijn verhalen. Ik ben hier eerder geweest namelijk voor het zelf rijden van de Boda’s. Maar dit keer alleen overnacht en in de ochtend verder gegaan naar Sipi Falls. Dit zijn hele grote watervallen in het Zuid-Oosten van Oeganda. We moesten wachten op een bus, één uur. Dit geloofden wij natuurlijk niet. Een uur in Oeganda is meer dan twee uur wachten. Afrikanen en zich houden aan de tijd…..
Francis en ik zijn daarom opzoek gegaan naar een andere oplossing. Al snel kwamen we met een man te praten die wel een auto te huur had met een bestuurder. We hebben onderhandeld over de prijs en deze man wilde ons naar Sipi Falls brengen, zou daar een nacht overnachten en zou ons daarna weer terugbrengen naar Kampala (alleen terugreis al meer dan 7 uur). En dit voor 8 euro per persoon meer in vergelijking met het openbaar vervoer. Wat minimaal 4 uur langer zou duren, voor alleen de terugreis alleen al.
Boven op een berg met een biertje. Heerlijke afsluiting van de dag. We hebben hier ook gelijk overlegd wat we zouden doen de volgende dag. Abseilen werd gelijk besproken! Wauww.. dat zou zo gaaf zijn, maar zou ik het wel durven? Ja vast wel, dit is wat ik wil doen in Oeganda. De volgende dag moest het dan ook daadwerkelijk gaan gebeuren!! Aahhh.. Spannend!! Na wat tips ben ik als eerst van de rots van 100 meter naar beneden gegaan. Wat een gave ervaring!!
Aan het eind van de middag nog de andere twee watervallen beklommen, maar was toch nog steeds onder de adrenaline! We wegen waren lastig te beklimmen, maar het uitzicht was gigantisch. Helaas zat dit weekendje er al weer op voor ons. Op naar Kampala. Onderweg heeft de rem van de auto het begeven, maar na wat geruzie met de chauffeur zijn we veilig thuisgebracht!!
Helaas begon het echte leven weer. Er stond namelijk nog een scriptie en een artikel op mij te wachten. Ik heb hard gewerkt. Ik krijg steeds meer resultaat in mijn onderzoek en artikel is ook gelukt, met als onderwerp; ‘Een pedagogische tik op zijn tijd kan geen kwaad’. Toch altijd leuk om juist de andere kant te belichten, zeker nu er aan een tik in Oeganda geen gebrek is.
Sangita stuurde ons woensdag de 28e een berichtje. Weten jullie nog iemand die wel mee zou willen naar Kidepo. Het grootste nationaal park van Oeganda. Met alle wilde dieren van Oeganda. Dit zou ik nog heel graag willen doen, maar krijg ik mijn artikel dan wel af. Ik heb keihard gewerkt en heb mij gefocust op mijn artikel. En ja hoor, ik ga het afkrijgen!! Dus woensdagmiddag heb ik mij aangemeld om naar Kidepo te gaan. Wauw, wat een ervaring zal dat worden. Vrijdag acht uur moest ik gereed staan bij een shoppingmall. En natuurlijk had ik kunnen weten, dat ze niet op tijd zouden zijn. Om kwart over negen kwamen ze aan en konden we eindelijk vertrekken. Onze tocht ging eerst langs de neushoorns, maar hier was ik al geweest. Dus dit hoefde ik niet nog een keer te zien. Ik heb gewacht. Na een uur konden we onze tocht vervolgen. Gulu was de plek waar wij zouden overnachten. We kwamen aan, terwijl het al donker was. Het stroom was uitgevallen in Gulu, maar de accommodatie was prima. Ik had gelukkig net voordat we weg gingen een nieuwe zaklamp gekocht, dus zonder licht konden wij het ook redden.
De volgende dag zijn we verder gereden naar Kidepo, Noord-Oosten van Oeganda tegen Zuid-Sudan aan. Wat een omgeving en wat een natuur! Geslapen in de open wildernis en een guide die ons de hele nacht beschermt heeft! Dit was nodig voor de leeuwen en mogelijk ook de olifanten. Wat een ervaring. Hier hebben we twee nachten geslapen. Tussendoor hebben we verschillende game-drives gedaan, waarbij we veel dieren hebben gezien. Leeuwen (met achtervolging van ongeveer twee uur), buffels (zelf de geboorte van een buffel), olifanten, giraffen, zebra’s en natuurlijk veel soorten hertjes en vogels.
Helaas moesten we na twee dagen het park weer verlaten en gingen we opnieuw naar Sipi Falls. De Sipi Falls hadden wij natuurlijk al gezien, maar ook de Sesi Falls schenen prachtig te zijn. Sangita en ik zijn daarom daarheen gegaan. De andere twee super aardige meisjes die de hele reis met ons hebben meegedaan, zijn wel naar de Sipi Falls gegaan. Hier hebben we op dezelfde plek geslapen als de eerste keer in Sipi Falls. Hierna zijn we terug gereden naar Kampala.
Wat heb ik een geweldige reis gehad!!
Na een nacht slapen toch weer verder met mijn scriptie! Ik ben zeer gemotiveerd, wil namelijk graag mijn onderzoek af hebben voordat ik in Nederland kom.
Nog een kleine drie weken dan zie ik iedereen weer!!
Heel veel liefsss!! Xxx
-
11 Juni 2014 - 15:09
Larissa:
Hee lieve meid,
Nou wat een gave tijd heb je met je gehad in Uganda zonder jou was het nooit zo leuk geworden <3
Gelukkig vermaak je je nog een beetje zonder mij ;)
Nu nog even hard door werken en dan ben je over een kleine 3 weken weer in het mooie kikkerlandje! Geniet nog van alle mooie dingen daar!
Ik spreek je snel weer
Dikke kus Laris -
11 Juni 2014 - 23:00
Jacquelien:
He Daphie!
Fijn om te lezen dat je t zo naar je zin hebt!
En wat doe je gave dingen zeg! Slapen in de wildernis, deed je wel een oog dicht?;)
Het avontuur zit er alweer bijna op! Geniet nog van je laatste weken!! En succes met je scriptie!
Liefs! -
12 Juni 2014 - 22:45
Ria En Michel:
Nou Daphne, het avontuur houdt nog maar niet op zo te lezen.
Het blijft geweldig om je reisverslagen te lezen en dat je van je avontuur blijft genieten.
Nu ook nog even blokken om te zorgen dat je werkstuk afkomt, maar dat gaat je vast lukken.
Zorg in ieder geval dat je ook de laatste weken nog enorm geniet.
Groeten,
Ria en Michel -
13 Juni 2014 - 10:16
Koos:
Heey lieve Daphne,
Time flies when you are having fun. Wat gaat de tijd snel he.
Wat zul jij een gewéldige tijd hebben gehad. Dat lees ik uit je prachtige verhalen. Senks!
Geniet van leste weekies en nag effe deurboite met je scriptie!
Groetjes,
Koos -
14 Juni 2014 - 19:36
Anita :
Hey daphne weer leuk om je verslag te lezen
Je blijft daar genieten
Nu nog je scriptie afmaken
Maar dat komt ook vast goed
Nog veel plezier daar de laatste weekjes
Groetjes Anita en Andre -
25 Juni 2014 - 18:41
Kees En Jany:
Wat een hoop indrukken en ervaring breng jij mee naar huis.
Nu nog je scriptie tot een goed eind brengen maar dat gaat jou lukken.
succes daar mee en een goede thuisreis.
Liefs Kees en Jany
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
