Safari met mama en Astrid
Door: Daphne
Blijf op de hoogte en volg Daphne
10 April 2014 | Oeganda, Kampala
Hallo allemaal,
Ik zal mij van te voren alvast verontschuldigen voor mijn lange verhaal. Maar dit komt, omdat ik ook zoveel heb meegemaakt met de reis met mama en Astrid. Wat een geweldige safari hebben we gedaan! Door de vele foto’s hoop ik dat jullie een beetje een indruk kunnen krijgen.
Woensdag 27 maart hebben we, Mama, Astrid en ik, onze chauffeur Ahemed ontmoet. Het is een aardige chauffeur die ons eerder ook al naar Kagulu Hill heeft gebracht.
Als eerste stond een neushoornreservaat op het programma. Ik had hier zelf in eerste instantie niet veel van verwacht. Ik weet dat ik in Afrika zit, maar ik had toch meer gerekend op neushoorns in een soort opvang. Maar dit was absoluut niet het geval. De neushoorns liepen los door het reservaat en door middel van een ranger en een walkie talkie wisten de gidsen waar de neushoorns waren en waar wij dus ook heen gebracht moesten worden. We stonden zo 20 meter bij de neushoorn, Obama, vandaan. Dit was echt onwijs gaaf. We hebben veel foto’s kunnen maken. Wel moesten we zoveel mogelijk onzichtbaar zijn, omdat anders Obama de rest van de familie kon waarschuwen en dan zouden we niet veilig zijn. Er werd ons verteld dat we dan de boom in zouden moeten klimmen. Maarja.. Zie je het al voor je drie Nederlanders die een boom in zouden moeten klimmen;) Als we het hadden geprobeerd, hadden we op dit moment nog steeds bezig geweest! Haha
Even gegeten en weer in de auto op naar Murchison falls. Het duurde niet heel lang voordat we hier waren. Maar toen moesten we nog naar ons huisje. Dit was nog twee uur verderop. Dit komt doordat Murchison falls zo een 40.000 vierkante kilometers groot is. Een gigantisch safari reservaat dus.
We kwamen in een mooi huisje aan, waar we wel twee nachten zouden kunnen slapen!
Donderdag begonnen we met een game drive. Dit is een safari in een auto. Om half zeven reden wij weg, zodat we echt de eerste boot zouden hebben. We moesten namelijk eerst de Nijl overvaren. We kwamen allereerst al onwijs veel apen tegen. Banboon apen. Vele van deze hadden jonkies bij zich. We hebben op deze tocht ontzettend veel dieren gezien. Eigenlijk te veel om op te noemen, maar allemaal even indrukwekkend, maar ga toch maar proberen een zo goed mogelijk lijstje op te stellen; Verschillende antilopen, buffels, wrattenzwijnen, giraffen, olifanten (in de verte). In de foto’s kan je deze beesten ook vrijwel allemaal bewonderen.
Deze middag hebben we een boottocht gedaan. We hebben een klein bootje toebedeeld gekregen waar wij deze middag in konden varen. We zagen gelijk aan de andere kant van de Nijl een grote groep olifanten staan. Die hadden we eigenlijk nog niet goed bekeken met de game drive. Dus we waren allen zeer blij om deze van veel dichterbij te kunnen zien. Op het water zijn we verders nog heel veel vogels tegengekomen, veel nijlpaarden en ook een paar krokodillen. Uiteindelijk kwamen we bij de watervallen aan. De Murchison falls. We konden niet te dichtbij komen met ons bootje, maar ook vanaf deze afstand zag het er al indrukwekkend uit! Ik keek er gelijk naar uit om naar de top van de watervallen te rijden, want dat zouden we die dag erna gaan doen.
Vrijdag hoefden we niet al te vroeg ons bed uit, maar konden we rond half negen ontbijten en rond negen uur weg om de watervallen te gaan bekijken. Wat zijn deze kolossaal. Indrukwekkend om te zien! Hierna verder gereden naar Hoima.
Wij hadden onze chauffeur gevraagd om een echt arm huisje te mogen bekijken. Hij heeft wat afgebeld, maar dit was helaas niet mogelijk. Al deze huisjes wilden geld ontvangen. Wij hebben Ahemed duidelijk gemaakt dat dit geen probleem zou zijn. Nog een kwartier stopten we met de auto en liep Ahemed een huisje binnen om te vragen of we binnen mochten komen kijken. Dit was mogelijk maar we moesten hem wel betalen. Zelf hadden wij 20.000 in ons hoofd, maar deze meneer vroeg 10.000 (3 euro). We mochten overal foto’s van maken. Echt super indrukwekkend, maar ook wel afschrikkend om dit te zien. Wat leven deze mensen in een armoedige toestand. Eenmaal terug in de auto, was Ahemed zeer vrolijk, omdat hij deze man zo gelukkig had kunnen maken. Voor hem van 10.000 namelijk zijn weekloon. En kon hij weer een nieuw shirt kopen, want in zijn shirt (zijn mooiste shirt) zaten allemaal gaten in.
In Hoima hebben wij niet iets specifieks bekeken. Het was vooral een tussenovernachting. In een superluxe hotel met een zwembad. Dit zouden we dus als eerste gaan doen. Alleen zitten we in het regenseizoen en vielen de regendruppels ook deze middag wel erg makkelijk! We moesten dus nog even wachten. Uiteindelijk wel nog even een paar baantjes getrokken in het zwembadje;)
Hierna lekker gaan eten. We hebben meerdere dingen besteld, maar helaas was er vrijwel niks aanwezig wat wij wilden gaan eten, dus uiteindelijk allemaal vis besteld. Die was best nog wel lekker!
Zaterdag zijn we naar Fort Portal gereden. Dit is een rustig, maar toch ook wel indrukwekkend dorpje. In eerste instantie hebben we niet veel van het dorpje gezien, maar hebben we vooral genoten van het kratermeer waaraan wij sliepen! Wat een indrukwekkend uitzicht!
Die middag nog naar de Bigodi Swamp gedaan. Dit was een wandeltocht, waar we veel apen zijn tegengekomen. Het was een wandeltocht midden door de natuur. Ook dit was weer een indrukwekkende tocht.
Zondag zouden een soort chimptracking doen, alleen hadden wij het anders begrepen dan dat het daadwerkelijke plan was. Hierdoor zijn we weer terug gereden naar ons huisje. Hier kon Astrid, lekker gaan slapen, want die was niet echt fit. Maar hebben mama en ik een wandeltocht gemaakt naar de top van de krater. Hier hadden we uitzicht over de drie grote kratermeren. In de middag hebben we in één van de kratermeren gezwommen. We zijn naar de overkant gezwommen. Onze chauffeur hielt ons nauwlettend in de gaten, want hij vertrouwde het voor geen meter. Het was namelijk wel erg ver;) Later hoorde we dat er normaal een nijlpaard zit, maar dat die vandaag even naar het kratermeer ernaast was gegaan. Dit was dus eigenlijk ook wel erg gevaarlijk, aangezien nijlpaarden de meeste mensen vermoorden in Oeganda.
Het liefst wilden we deze middag ook fort Portal nog onveilig gaan maken, maar het werd toch wel erg laat en aangezien de wegen niet makkelijk begaanbaar zijn, hebben we dit verschoven naar maandag. Dit was ook gelijk de dag dat we teruggingen naar Kampala. Ik ben heel blij dat we nog naar het stadje zijn gegaan. Wat een andere cultuur dan in Kampala. Heel rustig en vredig een heel gezellig stadje. Hier zou ik zeker nog eens terug willen komen!
Hierna naar Kampala gereden, onder het rijden natuurlijk veel foto’s gemaakt. Want wat zijn deze kinderen toch ontzettend mooi! Ze hebben weinig of vrijwel niks, maar toch nog zo vrolijk! Daar zouden wij in Nederland wel van kunnen leren.
Fijn om weer in het Guesthouse te zijn en om iedereen weer te zien! Alleen Larissa niet, want die was ook nog op rondreis met haar familie, maar die zou donderdag alweer terugkomen!
Dinsdag zijn Astrid en mama weer terug gegaan naar Nederland, maar eerst hadden we nog een hele dag om leuke dingen te doen. Mama en Astrid zijn zelfstandig naar een grote markt gegaan, waar ik later heen zou komen. Eenmaal bij de plek aangekomen tref ik twee vrouwen aan met hun voetjes omhoog. Zij hadden een overheerlijke pedicure. Dus de voeten kunnen ook getoond worden in Nederland!! Hierna nog even naar de Owino markt geweest, dit is de grootste markt in Oost-Afrika. Hierna nog even naar de craft market om nog wat souvenirs in te kopen. Rolex gegeten en dan moesten we toch echt de laatste spullen uitwisselen en weer opnieuw afscheid gaan nemen. Dit was zeer lastig!
Maar het was een onvergetelijke reis!!!!
Dank jullie wel hiervoor!!
Liefs xxx Daphne
p.s. Ik heb nog niet veel spullen gegeven, maar dit komt omdat ik vrijwel niet meer op school ben geweest. Maar de zwembanden en de zwembroekjes werden met open armen ontvangen. Wat waren ze hier blij mee!! Door geldgebrek konden er namelijk geen nieuwe zwembanden worden gekocht. En aangezien er nog maar 8 zwembanden waren konden er nog maar 8 kinderen mee gaan zwemmen(normaal 12) Door jullie zwembanden konden er vorige week toch nog 12 jongeren gaan zwemmen!!
Ik zal mij van te voren alvast verontschuldigen voor mijn lange verhaal. Maar dit komt, omdat ik ook zoveel heb meegemaakt met de reis met mama en Astrid. Wat een geweldige safari hebben we gedaan! Door de vele foto’s hoop ik dat jullie een beetje een indruk kunnen krijgen.
Woensdag 27 maart hebben we, Mama, Astrid en ik, onze chauffeur Ahemed ontmoet. Het is een aardige chauffeur die ons eerder ook al naar Kagulu Hill heeft gebracht.
Als eerste stond een neushoornreservaat op het programma. Ik had hier zelf in eerste instantie niet veel van verwacht. Ik weet dat ik in Afrika zit, maar ik had toch meer gerekend op neushoorns in een soort opvang. Maar dit was absoluut niet het geval. De neushoorns liepen los door het reservaat en door middel van een ranger en een walkie talkie wisten de gidsen waar de neushoorns waren en waar wij dus ook heen gebracht moesten worden. We stonden zo 20 meter bij de neushoorn, Obama, vandaan. Dit was echt onwijs gaaf. We hebben veel foto’s kunnen maken. Wel moesten we zoveel mogelijk onzichtbaar zijn, omdat anders Obama de rest van de familie kon waarschuwen en dan zouden we niet veilig zijn. Er werd ons verteld dat we dan de boom in zouden moeten klimmen. Maarja.. Zie je het al voor je drie Nederlanders die een boom in zouden moeten klimmen;) Als we het hadden geprobeerd, hadden we op dit moment nog steeds bezig geweest! Haha
Even gegeten en weer in de auto op naar Murchison falls. Het duurde niet heel lang voordat we hier waren. Maar toen moesten we nog naar ons huisje. Dit was nog twee uur verderop. Dit komt doordat Murchison falls zo een 40.000 vierkante kilometers groot is. Een gigantisch safari reservaat dus.
We kwamen in een mooi huisje aan, waar we wel twee nachten zouden kunnen slapen!
Donderdag begonnen we met een game drive. Dit is een safari in een auto. Om half zeven reden wij weg, zodat we echt de eerste boot zouden hebben. We moesten namelijk eerst de Nijl overvaren. We kwamen allereerst al onwijs veel apen tegen. Banboon apen. Vele van deze hadden jonkies bij zich. We hebben op deze tocht ontzettend veel dieren gezien. Eigenlijk te veel om op te noemen, maar allemaal even indrukwekkend, maar ga toch maar proberen een zo goed mogelijk lijstje op te stellen; Verschillende antilopen, buffels, wrattenzwijnen, giraffen, olifanten (in de verte). In de foto’s kan je deze beesten ook vrijwel allemaal bewonderen.
Deze middag hebben we een boottocht gedaan. We hebben een klein bootje toebedeeld gekregen waar wij deze middag in konden varen. We zagen gelijk aan de andere kant van de Nijl een grote groep olifanten staan. Die hadden we eigenlijk nog niet goed bekeken met de game drive. Dus we waren allen zeer blij om deze van veel dichterbij te kunnen zien. Op het water zijn we verders nog heel veel vogels tegengekomen, veel nijlpaarden en ook een paar krokodillen. Uiteindelijk kwamen we bij de watervallen aan. De Murchison falls. We konden niet te dichtbij komen met ons bootje, maar ook vanaf deze afstand zag het er al indrukwekkend uit! Ik keek er gelijk naar uit om naar de top van de watervallen te rijden, want dat zouden we die dag erna gaan doen.
Vrijdag hoefden we niet al te vroeg ons bed uit, maar konden we rond half negen ontbijten en rond negen uur weg om de watervallen te gaan bekijken. Wat zijn deze kolossaal. Indrukwekkend om te zien! Hierna verder gereden naar Hoima.
Wij hadden onze chauffeur gevraagd om een echt arm huisje te mogen bekijken. Hij heeft wat afgebeld, maar dit was helaas niet mogelijk. Al deze huisjes wilden geld ontvangen. Wij hebben Ahemed duidelijk gemaakt dat dit geen probleem zou zijn. Nog een kwartier stopten we met de auto en liep Ahemed een huisje binnen om te vragen of we binnen mochten komen kijken. Dit was mogelijk maar we moesten hem wel betalen. Zelf hadden wij 20.000 in ons hoofd, maar deze meneer vroeg 10.000 (3 euro). We mochten overal foto’s van maken. Echt super indrukwekkend, maar ook wel afschrikkend om dit te zien. Wat leven deze mensen in een armoedige toestand. Eenmaal terug in de auto, was Ahemed zeer vrolijk, omdat hij deze man zo gelukkig had kunnen maken. Voor hem van 10.000 namelijk zijn weekloon. En kon hij weer een nieuw shirt kopen, want in zijn shirt (zijn mooiste shirt) zaten allemaal gaten in.
In Hoima hebben wij niet iets specifieks bekeken. Het was vooral een tussenovernachting. In een superluxe hotel met een zwembad. Dit zouden we dus als eerste gaan doen. Alleen zitten we in het regenseizoen en vielen de regendruppels ook deze middag wel erg makkelijk! We moesten dus nog even wachten. Uiteindelijk wel nog even een paar baantjes getrokken in het zwembadje;)
Hierna lekker gaan eten. We hebben meerdere dingen besteld, maar helaas was er vrijwel niks aanwezig wat wij wilden gaan eten, dus uiteindelijk allemaal vis besteld. Die was best nog wel lekker!
Zaterdag zijn we naar Fort Portal gereden. Dit is een rustig, maar toch ook wel indrukwekkend dorpje. In eerste instantie hebben we niet veel van het dorpje gezien, maar hebben we vooral genoten van het kratermeer waaraan wij sliepen! Wat een indrukwekkend uitzicht!
Die middag nog naar de Bigodi Swamp gedaan. Dit was een wandeltocht, waar we veel apen zijn tegengekomen. Het was een wandeltocht midden door de natuur. Ook dit was weer een indrukwekkende tocht.
Zondag zouden een soort chimptracking doen, alleen hadden wij het anders begrepen dan dat het daadwerkelijke plan was. Hierdoor zijn we weer terug gereden naar ons huisje. Hier kon Astrid, lekker gaan slapen, want die was niet echt fit. Maar hebben mama en ik een wandeltocht gemaakt naar de top van de krater. Hier hadden we uitzicht over de drie grote kratermeren. In de middag hebben we in één van de kratermeren gezwommen. We zijn naar de overkant gezwommen. Onze chauffeur hielt ons nauwlettend in de gaten, want hij vertrouwde het voor geen meter. Het was namelijk wel erg ver;) Later hoorde we dat er normaal een nijlpaard zit, maar dat die vandaag even naar het kratermeer ernaast was gegaan. Dit was dus eigenlijk ook wel erg gevaarlijk, aangezien nijlpaarden de meeste mensen vermoorden in Oeganda.
Het liefst wilden we deze middag ook fort Portal nog onveilig gaan maken, maar het werd toch wel erg laat en aangezien de wegen niet makkelijk begaanbaar zijn, hebben we dit verschoven naar maandag. Dit was ook gelijk de dag dat we teruggingen naar Kampala. Ik ben heel blij dat we nog naar het stadje zijn gegaan. Wat een andere cultuur dan in Kampala. Heel rustig en vredig een heel gezellig stadje. Hier zou ik zeker nog eens terug willen komen!
Hierna naar Kampala gereden, onder het rijden natuurlijk veel foto’s gemaakt. Want wat zijn deze kinderen toch ontzettend mooi! Ze hebben weinig of vrijwel niks, maar toch nog zo vrolijk! Daar zouden wij in Nederland wel van kunnen leren.
Fijn om weer in het Guesthouse te zijn en om iedereen weer te zien! Alleen Larissa niet, want die was ook nog op rondreis met haar familie, maar die zou donderdag alweer terugkomen!
Dinsdag zijn Astrid en mama weer terug gegaan naar Nederland, maar eerst hadden we nog een hele dag om leuke dingen te doen. Mama en Astrid zijn zelfstandig naar een grote markt gegaan, waar ik later heen zou komen. Eenmaal bij de plek aangekomen tref ik twee vrouwen aan met hun voetjes omhoog. Zij hadden een overheerlijke pedicure. Dus de voeten kunnen ook getoond worden in Nederland!! Hierna nog even naar de Owino markt geweest, dit is de grootste markt in Oost-Afrika. Hierna nog even naar de craft market om nog wat souvenirs in te kopen. Rolex gegeten en dan moesten we toch echt de laatste spullen uitwisselen en weer opnieuw afscheid gaan nemen. Dit was zeer lastig!
Maar het was een onvergetelijke reis!!!!
Dank jullie wel hiervoor!!
Liefs xxx Daphne
p.s. Ik heb nog niet veel spullen gegeven, maar dit komt omdat ik vrijwel niet meer op school ben geweest. Maar de zwembanden en de zwembroekjes werden met open armen ontvangen. Wat waren ze hier blij mee!! Door geldgebrek konden er namelijk geen nieuwe zwembanden worden gekocht. En aangezien er nog maar 8 zwembanden waren konden er nog maar 8 kinderen mee gaan zwemmen(normaal 12) Door jullie zwembanden konden er vorige week toch nog 12 jongeren gaan zwemmen!!
-
10 April 2014 - 17:19
Ilona:
Wat leuk weer om te lezen. Ik had het een en ander al gehoord van je moeder. Bijzonder allemaal!
En wat een gave foto's. Zo krijg je wel een beetje een indruk hoe het leven daar is.
Veel plezier nog! -
10 April 2014 - 17:20
Astrid:
Het was inderdaad GEWELDIG!! Als ik het zo lees wil ik meteen weer terug! -
10 April 2014 - 19:27
Paola:
Astrid ik ga wel weer met je mee hoor! -
10 April 2014 - 21:51
Sylvia Kompier:
Jeetje, wat leuk zeg, en bijzonder. Je moeder op jou stage adres en met zn 3en een rondreis. Jullie hebben lekker genoten. Veel plezier nog... -
11 April 2014 - 00:07
Nienke:
WAUW!!! Door jouw enthousiaste verslag krijg ik heel even het gevoel terug, van de 3 weken die ik zelf ooit in kenia geweest ben! Een gevoel die je kijk op het leven in nederland voorgoed zal veranderen! Dus, astrid en paola, als jullie weer gaan, wil ik mee!!! -
11 April 2014 - 07:55
Koos:
Heey lieve Daphne,
Wat een gewéldige reis joh. Ik heb direct even gegoogled; wat een natuur, wat een kleurenpracht, de vogels, wat overweldigend. Wat zúllen jullie genoten hebben! (Die waterval is leuk om in een bandje naar beneden te glijden joh.....).
Nog heel veel plezier, de aankomende periode.
Groetjes, Koos -
11 April 2014 - 18:10
Rob En Tonnie :
Hai Daphne,
Zo te zien ennnn... te lezen heb je 't super naar je zin daar.
Kom je eigenlijk nog terug of ga je binnenkort een Oegandees paspoort aanvragen ???
Geniet van alle mooie ervaringen, de eerste tien weken zitten er tenslotte al op.
( niet al te enthousiaste verhalen schrijven, anders wordt het zo druk in Oost-Afrika )
Groetjes aan iedereen daar,
Rob en Tonnie
-
13 April 2014 - 18:48
Kees En Jany:
Daphne, Helemaal te gek wat jij allemaal ziet en beleefd daar.
En dan ook nog met je moeder en Astrid.
Geniet er nog van wij blijven je volgen.
Kees en Jany
-
14 April 2014 - 23:35
Ria En Michel:
Hee Daphne, echt gaaf om te lezen wat je allemaal meemaakt. Je kan wel een boek gaan schrijven en uitgeven over je belevenissen. En wat een prachtige foto's zitten er ook dit keer weer bij. Wat een wereld van verschil tussen Nederland en Oeganda, dat wordt over een tijdje weer wennen in ons koude kikkerlandje.
Groeten en blijf ervan genieten,
Ria en Michel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
